De namen van Strava-segmenten lopen meestal niet over van de creativiteit. Soms wel. Elf grappige voorbeelden uit mijn trainingsgebied.

11. Kop dicht

Oké, biologieles. De nachtegaal is een trekvogel die van april tot oktober in ons land vertoeft. Zingen doet hij vooral na zonsondergang. Dus als dit segment bedacht is tijdens een nachtelijk zomerritje, dan zou het vermoeden van de maker zomaar juist kunnen zijn. Klassementsleider Tom G. zal daar weinig oor voor hebben gehad.

10. Opzij opzij opzij

Heb je net even lekker het tempo erin, tijdens je rondje Texel, beland je op een fietspad vol dromers en zwabberaars die met alles bezig zijn behalve het verkeer. Logisch dat je, eenmaal thuis, zo’n naam verzint. Zal die oudjes leren. Ik mag trouwens hopen dat Attie 020 zijn eerste plek haalde tijdens een late-avondrit, begeleid door het hemelse gezang van de nachtegaal.

9. Ik snap ’m

Als kind was de Kennemerduinen (nu Nationaal Park Zuid-Kennemerland) mijn achtertuin. Op mijn fietsje met racestuur scheurde ik er over schelpenpaden langs het Spartelmeer, het Vogelmeer en, als ik lef had, helemaal naar de erebegraafplaats. Op die prachtige plek zijn verzetshelden als Hannie Schaft begraven. Dus ja hoor, verzethelden… ik keur ’m goed.

8. Winkel van de tsaar

Geen idee waar dit op slaat. En toch moet ik lachen. Gek hè?

7. Volendamse humor

Voor deze naam moet je allereerst een talenknobbel hebben. Die heb ik niet, maar ik vermoed dat Wullempie Volendams is voor Willempie. Je weet wel, dat typetje van André van Duin. Met die helm. Verder moet je de Volendammers zelf een beetje kennen. Dat de weg ‘naar de Noord’ zuidwaarts loopt, zoiets vinden ze humor. Ik ook.

6. Pietje Precies

Ja, dat is lullig. Dat je een segment van exact een kilometer denkt te maken en dat hij dan 0,99 kilometer blijkt te zijn. Deleten en nog een keer proberen? Verrek ja, dat had ook gekund! Maar goed.

5. Dodemansklim

Kijk, hier vecht een dodelijk vermoeide fietser zich de laatste brug op voor het Amsterdamse IJburg. Of: kijk, hier fietst een boer met een dooie koe op zijn rug richting het abattoir. Ik zie het allebei helemaal voor me.

4. Doe maar twee kipcorns

Een klassiekertje. Letterlijk, want de Mijdrechtse snackbar Dikke Mik, waarnaar dit korte maar krachtige Strava-segment is genoemd, is al twee jaar ter ziele. Maar de herinnering aan de gloriejaren, toen uitgemergelde wielrenners er nog steevast een kipcorn (‘Zijn op’) en een Red Bull kwamen halen, blijft dankzij dit segment voor altijd in leven. Hoera!

3. Dorpse nostalgie

Ach ja, Het Dorp van Wim Sonneveld. Het mooiste Nederlandstalige liedje ooit gemaakt. Dat verdient wel een Strava-segment, toch? Al is het maar een modderpaadje langs de Den Oeversche Vaart. Wat intrigeert is de vraag waar dat tuinpad dan ligt. Bedoelt de maker het letterlijk en woont zijn vader in het huis aan het begin van het pad? Of knipoogt hij naar de grote A7, die even verderop de stilte vermoordt?

2. Iets om naar uit te kijken

Ik kan het niet helpen, maar ik ga telkens weer stuk als ik deze naam zie. Zonder die ‘yeah’ was het een Strava-segment als zovele geweest. Bizar, wat een verschil één zo’n woordje dan kan maken. Snap je ’m niet? Dan ben je waarschijnlijk van deze eeuw en is die oude McDonalds’ slogan aan je neus voorbijgegaan. En daarmee ook de hilariteit rond deze naam. Sorry.

1. Geen woord gelogen

Van alle Strava-segmenten in deze gedenkwaardige lijst heb ik dit het meest gereden. Ik kan dan ook met de nodige zekerheid stellen dat het geen betere naam had kunnen krijgen. Tenzij je het segment andersom rijdt. Dan klopt er geen zak van. Maar daar wil ik het nu niet over hebben. Terechte winnaar. Punt.